Gmina Mircze

Miejscowości wchodzące w skład gminy Mircze: Ameryka, Andrzejówka, Borsuk, Dąbrowa, Górka-Zabłocie, Kryłów, Łasków, Małków, Marysin, Miętkie, Mircze, Modryniec, Modryń, Mołożów, Prehoryłe, Radostów, Rulikówka, Smoligów, Stara Wieś, Szychowice, Tuczapy, Wereszyn oraz Wiszniów.

Gmina Mircze zajmuje obszar położony w międzyrzeczu Huczwy i Bugu, w zdecydowanej większości znajdujący się w obrębie Kotliny Hrubieszowskiej, jedynie niewielki fragment południowo-zachodniego terenu wchodzi w skład Grzędy Sokalskiej.
Najstarsze ślady działalności człowieka na terenie gminy Mircze, datowane na wczesne fazy neolitu, związane są z ludnością kultury ceramiki wstęgowej rytej (5500-5200 r. p.Chr.). W poł. VI tysiąclecia p.Chr. ludność tej kultury rozprzestrzeniła się znad Dunaju na znaczne obszary, sięgając także południowych terenów obecnej Polski. Nowi przybysze posiedli już umiejętność uprawy roli i hodowli zwierząt oraz lepienia i wypału naczyń glinianych. Te nowe osiągnięcia zapoczątkowały osiadły tryb życia, a jego wynikiem było zakładanie stosunkowo trwałych osiedli. Ślady tej kultury w postaci drobnych fragmentów naczyń glinianych znaleziono w Kryłowie, Modryńcu, Mołożowie i Miętkiem. W V tys. p.Chr. tereny dorzecza Huczwy i Bugu objęła fala rolniczej ekspansji nowych przybyszów z południa zwanych kulturą wołyńsko-lubelską (4700-3400 r. p.Chr.). Ich naczynia gliniane były zdobione wzorami geometrycznymi za pomocą farby białej, czarnej i czerwonej. Ślady tej kultury w postaci fragmentów naczyń i drobnych wytworów krzemiennych znaleziono w Marysinie, Łaskowie, Mirczu i Tuczapach. W Łaskowie odkryto także szkieletowy pochówek ludzki z wyposażeniem w postaci miedzianego sztyletu...

Szczegółowe informacje na temat historii Mircza i innych miejscowości gminy można znaleźć w:

, Dzieje miejscowości gminy Mircze, powiat hrubieszowski, Mircze - Zamość 2008.

Mircze

© JN-Profil